ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΖΩΡΖΟΥ (δημοσιευμένο 15 Αυγούστου 2014, http://www.santonews.com/omvria-nera-to-provlima-bori-na-gini-evlogia.santonews
Φίλοι μου,
Από Μάρτη καλοκαίρι και από Αύγουστο χειμώνα, λέει ο λαός μας. Είμαστε στην μέση του
Αυγούστου ο τρύγος τελειώνει η ζέστη συνεχίζεται αλλά ……… δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το φθινόπωρο είναι πολύ κοντά. Πολλοί είναι αυτοί που δεν θέλουν να μην τελειώσει το καλοκαίρι αλλά είναι και πολλοί αυτοί (αγρότες μας) που περιμένουν τον Σεπτέμβρη για καμιά βροχούλα.
Το νησί μας είναι γνωστό ότι δεν διαθέτει τρεχούμενα νερά ή πηγές και βέβαια όλη η αγροτική του παραγωγή στηρίζεται στις βροχές του χειμώνα. Το πολύτιμο αυτό αγαθό θα μπορούσε να βοηθήσει ακόμα περισσότερο τους αγρότες μας αλλά και τον υδροφόρο ορίζοντα αν το κρατήσουμε στη γη μας και να μην καταλήξει στη θάλασσα όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Μην ξεχνάμε ότι το πόσιμο νερό του πλανήτη μας είναι μόλις το 3% του νερού. Πάντως αν όλοι μαζί θέλουμε μπορούμε να καταφέρουμε το νερό της βροχής να μην καταλήγει έστω όλη η ποσότητα στην θάλασσα.
Θα θελα να επισημάνω και μερικούς λόγους που πλημμυρίζουν οι δρόμοι μας. Σίγουρα τους γνωρίζουμε αλλά ίσως να μην τους λαμβάνουμε πάντοτε υπ όψιν όταν χρειάζεται σας θυμίζω τον Σεπτέμβριο του 2008. Στη Σαντορίνη μας πλέον, λόγο της μεγάλης οικοδομικής δραστηριότητας που υπήρχε τα τελευταία χρόνια αλλά και την χάραξη και ασφαλτόστρωση πολλών δρόμων τα νερά της βροχής δημιουργούν νέα ρυάκια διαφυγής με αποτέλεσμα να πλημυρίζουν δρόμοι και χωράφια, παρασύροντας πολύ μεγάλη ποσότητα χώματος αλλά και άλλων οργανικών υπολειμμάτων και με ορμή πλέον να καταλήγουν στην θάλασσα.
Στο σημείο αυτό θα μπορούσαν να έχουν γίνει κατά την δική μου άποψη μερικές παρεμβάσεις. Παρεμβάσεις προκειμένου να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα.
Το ίδιο βέβαια μπορεί να γίνει και σε πολλά σημεία του οδικού δικτυού προκειμένου να μην πλημμυρίζουν οι δρόμοι και το νερό να παραμένει τοπικά στο έδαφος
Όσο αφορά τους αγρότες μας και τους αγροτικούς δρόμους.
Θα μπορούσε ο κάθε αγρότης με την βοήθεια ενός εκσκαφέα να ανοίξει ένα ανάλογου βάθους χαντάκι στο κτήμα του και να οδηγεί σ΄ αυτό τα νερά που υπερχειλίζουν πολλές φορές στο χωράφι του (παρασύροντας λιπάσματα και άλλες οργανικές ύλες) αλλά και να δέχεται σ αυτό τα νερά που έρχονται από τον αγροτικό δρόμο έως το ύψος που αυτός καθορίσει δηλαδή ως το σημείο υπερχείλισης. Φαντάζεστε βέβαια πόσο πολύ έχει βοηθήσει το υπέδαφος του από νερό αλλά και την επιφάνεια του αγροκτήματος του από οργανική υλη μόνο μ αυτή την εργασία.
Για το νερό που πλημυρίζει τους αγροτικούς δρόμους θα μπορούσε ο Δήμος με τα ανάλογα μηχανήματα να δημιουργήσει απορροφητικές ανοικτές δεξαμενές κατά μήκος του δρόμου να οδηγεί εκεί τα νερά έως το ύψος υπερχείλισης μέχρι να απορροφηθούν βέβαια το περίσσευμα συνεχίζει την πορεία του έως την επόμενη δεξαμενή και τέλος καταλήγει στην θάλασσα πολύ μικρότερη ποσότητα σχεδόν καθαρό νερό αφού τα ‘φερτά’ υλικά έχουν μείνει πίσω (στις δεξαμενές παγίδα).
Δεν είμαι ειδικός ούτε θέλω να κάνω τον ειδικό, όμως επειδή ζω σ αυτό το νησί και πλέον δεν νομίζω ότι δεν θα το εγκαταλείψω ποτέ, επειδή το αγαπώ όπως είμαι σίγουρος ότι και σεις το αγαπάτε, καταθέτω ανοιχτά την σκέψη μου σ΄ αυτό το «φιλόξενο για μένα ιντερνετικο βήμα» και αν κάποιοι κρίνουν ότι κάτι πρέπει να γίνει με τα νερά της βροχής που κυριολεκτικά πάνε χαμένα και πολλές φορές με μεγάλες ζημιές για το νησί μας καλό είναι. Αν καταφέρνω και εγώ να προσθέτω ένα λιθαράκι στην σκέψη των ειδικών το εύχομαι.
Εύχομαι όμως και η χάρη της Παναγιάς μας να μας έχει όλους καλά να περάσουμε καλά το υπόλοιπο του καλοκαιριού και σε λίγες μέρες που θα ορκιστεί και το νέο Δ.Σ. του Δήμου μας να είναι σιδεροκέφαλοι και να ενδιαφερθούν τόσο όσο, ο καθένας απ αυτούς έλεγε προεκλογικά.
Με εκτίμηση
Μάρκος Ζώρζος
Από Μάρτη καλοκαίρι και από Αύγουστο χειμώνα, λέει ο λαός μας. Είμαστε στην μέση του
Αυγούστου ο τρύγος τελειώνει η ζέστη συνεχίζεται αλλά ……… δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το φθινόπωρο είναι πολύ κοντά. Πολλοί είναι αυτοί που δεν θέλουν να μην τελειώσει το καλοκαίρι αλλά είναι και πολλοί αυτοί (αγρότες μας) που περιμένουν τον Σεπτέμβρη για καμιά βροχούλα.
Το νησί μας είναι γνωστό ότι δεν διαθέτει τρεχούμενα νερά ή πηγές και βέβαια όλη η αγροτική του παραγωγή στηρίζεται στις βροχές του χειμώνα. Το πολύτιμο αυτό αγαθό θα μπορούσε να βοηθήσει ακόμα περισσότερο τους αγρότες μας αλλά και τον υδροφόρο ορίζοντα αν το κρατήσουμε στη γη μας και να μην καταλήξει στη θάλασσα όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Μην ξεχνάμε ότι το πόσιμο νερό του πλανήτη μας είναι μόλις το 3% του νερού. Πάντως αν όλοι μαζί θέλουμε μπορούμε να καταφέρουμε το νερό της βροχής να μην καταλήγει έστω όλη η ποσότητα στην θάλασσα.
Θα θελα να επισημάνω και μερικούς λόγους που πλημμυρίζουν οι δρόμοι μας. Σίγουρα τους γνωρίζουμε αλλά ίσως να μην τους λαμβάνουμε πάντοτε υπ όψιν όταν χρειάζεται σας θυμίζω τον Σεπτέμβριο του 2008. Στη Σαντορίνη μας πλέον, λόγο της μεγάλης οικοδομικής δραστηριότητας που υπήρχε τα τελευταία χρόνια αλλά και την χάραξη και ασφαλτόστρωση πολλών δρόμων τα νερά της βροχής δημιουργούν νέα ρυάκια διαφυγής με αποτέλεσμα να πλημυρίζουν δρόμοι και χωράφια, παρασύροντας πολύ μεγάλη ποσότητα χώματος αλλά και άλλων οργανικών υπολειμμάτων και με ορμή πλέον να καταλήγουν στην θάλασσα.
Στο σημείο αυτό θα μπορούσαν να έχουν γίνει κατά την δική μου άποψη μερικές παρεμβάσεις. Παρεμβάσεις προκειμένου να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα.
ΜΙΚΡΕΣ, ΑΠΛΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Για παράδειγμα θα μπορούσε ανάλογα με την επιφάνεια κάλυψης ενός κτηρίου με τσιμέντο ή ενός παρκινγκ με πίσσα να υπάρχει και μια απορροφητική δεξαμενή όπου θα καταλήγει μια μεγάλη ποσότητα νερού από αυτές τις επιφάνειες και αν η βροχή είναι περισσότερη από τον όγκο της δεξαμενής από ένα σημείο υπερχείλισης να καταλήγει στον δρόμο.Το ίδιο βέβαια μπορεί να γίνει και σε πολλά σημεία του οδικού δικτυού προκειμένου να μην πλημμυρίζουν οι δρόμοι και το νερό να παραμένει τοπικά στο έδαφος
Όσο αφορά τους αγρότες μας και τους αγροτικούς δρόμους.
Θα μπορούσε ο κάθε αγρότης με την βοήθεια ενός εκσκαφέα να ανοίξει ένα ανάλογου βάθους χαντάκι στο κτήμα του και να οδηγεί σ΄ αυτό τα νερά που υπερχειλίζουν πολλές φορές στο χωράφι του (παρασύροντας λιπάσματα και άλλες οργανικές ύλες) αλλά και να δέχεται σ αυτό τα νερά που έρχονται από τον αγροτικό δρόμο έως το ύψος που αυτός καθορίσει δηλαδή ως το σημείο υπερχείλισης. Φαντάζεστε βέβαια πόσο πολύ έχει βοηθήσει το υπέδαφος του από νερό αλλά και την επιφάνεια του αγροκτήματος του από οργανική υλη μόνο μ αυτή την εργασία.
Για το νερό που πλημυρίζει τους αγροτικούς δρόμους θα μπορούσε ο Δήμος με τα ανάλογα μηχανήματα να δημιουργήσει απορροφητικές ανοικτές δεξαμενές κατά μήκος του δρόμου να οδηγεί εκεί τα νερά έως το ύψος υπερχείλισης μέχρι να απορροφηθούν βέβαια το περίσσευμα συνεχίζει την πορεία του έως την επόμενη δεξαμενή και τέλος καταλήγει στην θάλασσα πολύ μικρότερη ποσότητα σχεδόν καθαρό νερό αφού τα ‘φερτά’ υλικά έχουν μείνει πίσω (στις δεξαμενές παγίδα).
Δεν είμαι ειδικός ούτε θέλω να κάνω τον ειδικό, όμως επειδή ζω σ αυτό το νησί και πλέον δεν νομίζω ότι δεν θα το εγκαταλείψω ποτέ, επειδή το αγαπώ όπως είμαι σίγουρος ότι και σεις το αγαπάτε, καταθέτω ανοιχτά την σκέψη μου σ΄ αυτό το «φιλόξενο για μένα ιντερνετικο βήμα» και αν κάποιοι κρίνουν ότι κάτι πρέπει να γίνει με τα νερά της βροχής που κυριολεκτικά πάνε χαμένα και πολλές φορές με μεγάλες ζημιές για το νησί μας καλό είναι. Αν καταφέρνω και εγώ να προσθέτω ένα λιθαράκι στην σκέψη των ειδικών το εύχομαι.
Εύχομαι όμως και η χάρη της Παναγιάς μας να μας έχει όλους καλά να περάσουμε καλά το υπόλοιπο του καλοκαιριού και σε λίγες μέρες που θα ορκιστεί και το νέο Δ.Σ. του Δήμου μας να είναι σιδεροκέφαλοι και να ενδιαφερθούν τόσο όσο, ο καθένας απ αυτούς έλεγε προεκλογικά.
Με εκτίμηση
Μάρκος Ζώρζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου